Yoksulluk değil yakan yüreğimi, beni üzen bu düzen.
İç içe geçmiş zengin ile fakir.
Kimi zevk-ü sefa çekiyor, adetâ mağrur birer muhterem.
Kimi derde gark oluyor, yıkılıyor üstüne gecekondu müstakil.
Ve uyutuluyoruz sanki beş vakit, herkes kandırıyor önce kendini.
Sonra da diyoruz ki; "o da böyle yaşamış efendimiz."
Kanaat ediyoruz aza, keza buz gibi bir ayaza.
Aşktı o! Değiştiren tüm gecelerimi
Aşktı o! Beni durup yenileyen
Oydu, duygulu yapan hoyrat ellerimi
Oydu, dolu dizgin gidişime dur diyen
Bir bıçağın keskin yüzünde kan lekesiydim
Devamını Oku
Aşktı o! Beni durup yenileyen
Oydu, duygulu yapan hoyrat ellerimi
Oydu, dolu dizgin gidişime dur diyen
Bir bıçağın keskin yüzünde kan lekesiydim




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta