Dökmedim, dökemedim Şiiri - Yorumlar

bazı güzellikleri hayatımızdan çıkarıp atmışız, şimdi tekrar onları kullanmaya kalkınca bize ters geliyor. ahir zaman nebisi 'tanıdığınız tanımadığınız herkese selam veriniz' buyurmuş. biz onu uygulamadığımız için şimdi tanımadığımız insanlara selam vermek hem bize hem de selam verdiğimiz insana acayip geliyor. karşımızdaki insan müslümansa ona selam vererek dua etmeliyiz. çünkü selam duadır.
yine efendimizle bir grub sahabi oturmuş sohbet ederken oradan birisi geçer. oturanlardan birisi 'ya rasülellah ben bu arkadaşı Allah rızası için çok seviyorum' der.
peygamber efendimiz 'kalk daha duruyor musun, git bunu ona söyle' der. sahabi gider, söyler. aldığı cevap aynen şöyledir:
'kaç gündür ben de sana bunu söyleyecektim kardeşim. Allah için ben de seni çok seviyorum' der.....
onun için dökmeye başlasan iyi olur.........

Değerli bir çalışma.../...Tebrikler..

beğeniyle okudum, yüreğiniz daim olsun, sağlık ve esenlikler dilerim
selamlarımla

Sizi okumak benim için koşulsuz bir ayrıcalık.
Çünkü kalem her kezinde çok değişik şiir yüküyle gelip bu sayfada dik duruyor.

Kutluyorum;yürekten.

Nicelerine...Erdemle.

yüreğinize sağlık,dilerim dökülür yüreğinizden dilinize,tebrikler,saygıyla...

çok beğenerek okudum kutlarım sizi saygıyla

Aklın ve yüreğin el ele yürümesi değil midir doğru yolda yürümek. Yürek sevgiyi üretir, akıl da dağıtır. Kimileri bu dağıtımı dilden dökülenden alır, kimileri de yürekte kalanlardan sıranın kendisine gelmesini bekler. Tabi karşılığını vermek için kendi aklı ve yüreğinin ürettiklerini dağıtarak.

Kutluyorum sayın Mehmet Çoban.
Gene çok anlamlı ve çok güzel bir anlatımla çok güzel bir şiir....

Evet hocam gayet güzel bir tarz ile
sevgiyi, yerli yerinde istimal edilişini
ve en azından nefsinize kabulünü veciz
ifadelerle anlatmışsınız tebrikler teşekkürler..

Hem baharı, Cenâb-ı Hakkın nurânî esmâlarının
en latîf güzel nakışlarının sayfası ve Sâni-i Hakîmin
antika san’atının en müzeyyen ve şâşaalı bir
meşher-i san’atı olduğu cihetiyle, mütefekkirâne
sevmek, Cenâb-ı Hakkın esmâsını sevmektir.
Hem dünyayı, âhiretin mezraası ve esmâ-i
İlâhiyenin aynası ve Cenâb-ı Hakkın mektubâtı
ve muvakkat bir misafirhânesi cihetinde sevmek,
nefs-i emmâre karışmamak şartıyla, Cenâb-ı Hakka
âit olur.
Elhâsıl, dünyayı ve ondaki mahlûkatı mânâ-i harfiyle
sev, mânâ-i ismiyle sevme; 'Ne kadar güzel yapılmış'
de, 'Ne kadar güzeldir' deme. Ve kalbin bâtınına başka muhabbetlerin girmesine meydan verme. Çünkü, bâtın-ı
kalb âyine-i Sameddir ve Ona mahsustur.DENİLMİŞTİR.

Hocam saygıyla selam ederim..

Bedri Tahir Adaklı

Begeniyle okudum tebrikler

Dilerim ki tüm yüreklerdeki sevgiler dillerden dökülsün üstadım. Saygım ile.