Hayatta yaptığımız büyük yanlışlardan birine değinmek istiyorum.
Psikolojide bir yol vardır. Doğru ve yanlış olarak ikiye ayrılır. Şimdi bu konuya kendi düşüncelerimle beraber bir açıklık getirmek istiyorum.
Bu hayatta doğru yol yada yanlış yol diye bir şey yok. Bir yol var evet. Bu yol bir yerde bitiyor. Oraya ölüm diyoruz. Ee tabiki yolun başlangıcına da doğum. Bir arabayı örnek vererek daha ayrıntılı anlatmak istiyorum.
Bir yolumuz var. Başlangıcı doğum, sonu ölüm olan. Bu yolda trafik lambası yok. Bu yolda sapak, kavşak, köprü yok. Kural yok. Dümdüz bir yol. Bize verilen bir araba, arabanın yakiti ve bir irademiz var.
Sana dün bir tepeden baktım aziz İstanbul!
Görmedim gezmediğim, sevmediğim hiçbir yer.
Ömrüm oldukça gönül tahtına keyfince kurul!
Sade bir semtini sevmek bile bir ömre değer.
Nice revnaklı şehirler görünür dünyada,
Devamını Oku
Görmedim gezmediğim, sevmediğim hiçbir yer.
Ömrüm oldukça gönül tahtına keyfince kurul!
Sade bir semtini sevmek bile bir ömre değer.
Nice revnaklı şehirler görünür dünyada,



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta