Doğma Yeni Gün Şiiri - Ali Aldemir

Gerinmeden toprak
Girmeden bedenine kara saban,
Akan kanaldan yıkamadan
Kavuşmadan elbisesine
Torbadaki çıplak tohum
Henüz uyanmamışken
Uykulu sevi yorgunu kuş,
Çıkarmadan baştan
Göz alıcı rengiyle nazlı bir gelincik,
Bir arıyı
Açtım sana gözlerimi
Gece döllenen gün,
Ben hâla dündeyim ölen akşam
Ey gün bırak kalsın yerinde
Senden döllenen gece.
Bırak uyanmasın kimseler
Uzunca bir süre şehir.
Ne umut tükenişlerine,
Düş kırıklıklarına, kine, nefrete dair
Bilinmedik sokaklarda
Yılanlarca, çıyanlarca
Kim bilir ne tuzaklar kurulmakta
Hangi pazarlıklar yapılmakta
Kapısı çalınmadık bilinmez evlerde,
Kalsın sende döllenen gece
Bırak doğma yeni gün.