Döğen tahtasından söktüğümüz çakmak taşlarını,
Geleceğe çakardık,
Çocuksu hayallerimiz aydınlansın diye,
Çok ağlar, çok gülerdik,
Bilirmişçesine;
Büyüyünce,
Ağlamanın da, gülmenin de zor olduğunu...
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
2004'lerden ilk hisslendiğim şiir....bak işte buradaki betimleme güzel; Döğen tahtasından söktüğümüz çakmak taşlarını, geleceğe çakardık... vurucu :-)
Yanlış biliyormuşsunuz
gülmek zor ağlamak kolay
çünkü ağlayacak çok şey var :))
Şiir yine kısa ve öz anlam olarak zengin....
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta