geldin çıktın karşıma bir anda
fırtınalar kopardın bağrımda
derde düşürdün genç çağımda
oldu mu şimdi canımın içi
seviyormuş gibi yaptın
ben kurak toprak sen yağmur
yağ üstüme be peri kızı
ben bozkırım sen çiçek
rengarenk aç be peri kızı
seven gönlün kahrı çoktur
okşa saçlarımı biraz rüzgar
serinliğe hasretim ben
savur dertleri yorulana kadar
rüzgarlı havaları severim ben
balkonda çay içerken
ay ışığı vurur saçlarına
hasretin düşer gönül katına
aşkın kor gibi yanar bağrımda
yalanların içimde bir yara
olmasaydı iki göz evimiz
hep mutlu olunmazmış hayatta
engeller de çıkarmış karşına
yenilirmiş insan; bazen hasmına,
bazen dünyaya,bazen sevdasına
bu dertle ölürüm sanırmış
kendimi unuttum seni unutamadım
yılları geçti seni kalbimden atamadım
zaman ilaç deyip zamana bıraktım
sadece kendimi aldattım
bilmem neydi sende bulduğum
İçten içe yandığımı
senle uyuyup kalktığımı
hep adını andığımı
nereden bileceksin
dertten kendimin bıktığını
bir mutluluğu çok gördüler bize
oysa zararırımız mı vardı kimseye
düşmüştük hayallerimizin peşine
korkar olduk artık içimizi dökmeye
yarımdı bir yanımız hep eksik
ne adın kalsın ne resmin
gözlerimden silinir hayalin
zamanla unutulur ismin
çektiğim gayrı yetsin
seni hatırlatmaz şarkılar
ben senin hasretinle yanarken
sen gününü gün edemezsin
hayalin aklımdan çıkmazken
sesimi duymazdan gelemezsin
birilerini hep sana benzetirken
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!