gözlerinden şartlı tahliye oldum
bilmem bir daha uğrarmı ki yolum
gönül zindanında garip mahkumum
gardiyan oldu bakışların bana
sen uzak diyarlarda mesut mutlu
ayağını taşdan esirgeme yürü
çevir yüzünü dön Allaha yönünü
rabbim açık eylesin gönül gözünü
bir tebessüm sarıp kaplasın yüzünü
içinde zulmet yıkılsın perde perde
Gözlerinde vuruldum ilk kez garipçe
Senle garip çileler yağdı üstüme
İsyankar oldu aklım söz dinlemedi
Efsunlu gözlerin büyüledi beni
Her mısrası gariplik kokan şiirler
Beş günlük gurbette seni çok özledim ya şehri istanbul
Buraların sokakları sessiz viran,ersiz kalmış bir dul
Senin yerini tutamaz hiç bir şehir ve yer sensin makbul
Senin yanında hepsi yarım eksik kalmış sessiz bir maktul
Tarihi iklimini solur bütün cadde ve de sokaklar
riya,kibir,zulüm önde
yara kapanmaz gönülde
hasret çile kaldı elde
savrulduk ilk esen yelde
ne ahde vefa ne hatır
nefesleri donduran bir kar havası gibi
çöktün ta yüreğime,yıktın gönül kalemi
kılıçtan geçirdin zalim bütün benliğimi
sana mahkum oldum müebbetlik hapis gibi
bardaktan boşanırcasına indin gönlüme
erken uyanmalı sevda ateşinden
sürükleyip durur bir serap peşinden
kavurur çöldeki sıcak misalinden
koparıp alır canı narin bedenden
seraptan uyanıp gözleri açınca
sevmek delice sevmek neydi ki
yüreğe bir kor düşmesiydi
bir güzel aşk masalı mıydı ki
dillendikçe içini kemiren
ne kader ne de bahtsızlık
belki garip bir şansızlık
elim kolum tutmaz kırık
sırt dönmüş umutlar yıkık
bahçemize düşmüş hazan
Görmüyeydim seni ne var kara kız
Yakmasaydım şu gönlümü zamansız
Yaşasaydım dertsiz,gamsız,tasasız
Zaten hayellerinde soluk cansız
Resimlerinde mutluluk aradım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!