Rüzgâr:
Niçin çalarsın
bu uzun güzel adagio’yu,
bu kadim parçayı,
bu gece?
Bitmez mi hiç?
Ya da başlangıç mı bu,
aradığın bir prelüd mü?
Mırıldadığın bir öykü mü?
Dün, dün...
Daha fazla yok mu bize?
Rüzgâr:
Çalmayı sürdür.
Ne umut var
ne de isyan
sende.
Alfred Kreymborg (1883-1966, ABD)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
Kayıt Tarihi : 20.2.2009 16:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Improvisation by Alfred Kreymborg Wind: Why do you play that long beautiful adagio, that archaic air, to-night? Will it never end? Or is it the beginning, some prelude you seek? Is it a tale you strum? Yesterday, yesterday … Have you no more for us? Wind: Play on. There is nor hope nor mutiny in you.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!