Gönlümdeki tahtan hiç inmez iken;
Ben ortada yokum, diyemezsin ki!
Fikrimdeki her adımda var iken;
Ben yok oluyorum, diyemezsin ki!
Vücudumu sarmış yaralarımın;
Lokmanı, hekimi, ilacı sensin!
Alsancak garı'na devrildiler
Gece garın saati bela çiçeği
Hiçbir şeyin farkında değildiler
Kalleş bir titreme aldı erkeği
Elleri yırtılmıştı kelepçeliydiler
Çantasını karısı taşıyordu
Devamını Oku
Gece garın saati bela çiçeği
Hiçbir şeyin farkında değildiler
Kalleş bir titreme aldı erkeği
Elleri yırtılmıştı kelepçeliydiler
Çantasını karısı taşıyordu
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta