Divane gönlüm Şiiri - İlyas Kaplan

her günü aşk ,şarap kadehinde
arzusu kalbimde mütemadiyen
bir tiryaki yalnızlık ki rota çizer ruhuma
mahşere dek sadık kalırım hatırasına
yeter ki tükenmesin

bir buğday bahçesinde büyür nedametim
bakarsın sabır suskunluğuyla olgunlaşırım
tahammülü güç korkuların hayasında eririm
belki de hayat ,sarı başaklar sunar koynunda

gecenin alevlerini dindir ey ateş
yetmez mi hasretin lavlarında korlaşmak
nasılda yanar divane gönlüm
imdat nidaları yükselir her alevinden
arşa üflediğim müjdelerdir beklenen

gözlerden boşalır bin damla su
bir gül bahçesinde lal olur dilim
halilleşir duygularım en kuytu köşesinde
lutfuna mazhar olur hüznün her türlüsü

lebbeyk endamında secdede alnım
yetmez mi bir hasretin yanardağında korlaşmak

redfer