Din'in özü şu; İnsan sözünü ettiği cennete, kendisi için inanmak istemiş,
Sözünü ettiği, ancak inanmadığı cehennemi ise; Başkaları için istemiştir..
İnsan, her ikisinde de,
Kendini,
kendi maasumiyetine inandırmıştır!
Oysa; İlkinde, menfaati için kendi çocuğunu bile kesmeye kalkışmış!
Ya da, algıya dayanan böylesi bir vahşeti, hiç yadırgamamıştır!
Daha korkuncu; İnsan başkasına kötülük ederken bile,
kendini,
İyilik yaptığına inandırmış. Ve çoklukla bunu da, din'i kullanarak yapmıştır..
Bir düşünür (Albert Einstein) derki;
"İki şey sonsuzdur; İnsanoğlunun aptallığı ve evren. Fakat ikincisinden emin değilim."
Ve gerçekten kimi insanın çok sıkca sözünü ettiği cehennem korkusu olsaydı; Ne alınteri hırsızlığı yapabilirdi, ne de alınteri hırsızlığına gözyumabilirdi..
Yani; Insanı insan yapan; Vicdanıdır, onurudur!/h.ç
Hüseyin ÇubukKayıt Tarihi : 1.7.2025 06:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!