Dilek Özdemir Şiirleri - Şair Dilek Özdemir

Dilek Özdemir

mumun etrafında delice döndü
ve ateşe saldı kendini pervane
ateş buğuya dönüştü

kanadına kan damlamış bir kuş
gökleri delip yıldızlara erişti

Devamını Oku
Dilek Özdemir

yüzünün çizgilerini yazmıştım duvarlarıma
saçlarının kırını
her telinde bin acı nakışlanmıştı
yağmur değmişti yüzüne
gözlerin paramparça elmastı
boyutlamalıyım bu gece

Devamını Oku
Dilek Özdemir

en eski yanılgısı insanoğlunun
peşindeki ağzı salyalı korkulardan kaçarak
korkusuz yaşayacağını sanmak
oysa nerde korku varsa
orada ölümü vardır ruhun

Devamını Oku
Dilek Özdemir

Sensiz dünyamın ilk günü bugün
say ki kör oldum
gökyüzünü kaybetmiş deniz
suları çalınmış ırmak gibiyim
de ki rengimi kaybettim
bir kulaklarımda kalan sesin var

Devamını Oku
Dilek Özdemir

Olmaz diyorduk, oldu işte
çaldı ayrılık kapımızı
çaldı ve alıp götürdü
titremeleri ve o anlık ölümleri
kara katran gibi kelimeler
döküldü gül açtıran dudaklardan

Devamını Oku
Dilek Özdemir

gece rolüydü oynadığım
gerçekçi olmalı diye
korkmalıydım karanlıktan
ve dar sokakların sakladıklarından
kulaklarım azgın köpek havlamalarıyla dolmalıydı
ışıklarsa hep uzaklarda

Devamını Oku
Dilek Özdemir

gözlerin gülüm
gül yaprağına düşmüş çiğ damlası
yağmurlu gecenin ardından
sabah kokusu
öyle dinlendirici

Devamını Oku
Dilek Özdemir

dörtnala geçiyor zaman
hep yaşananların pişmanlığıyla
son ne kadar yakın bilinmez
ölümdür bu savaşın tek galibi
bak bir yıldız daha kaydı
belki yarın olmayacak bir daha

Devamını Oku
Dilek Özdemir

oynuyor insanlar her yerde
mutlu sanıp kendilerini
sanki hep yürekleriyle sevişirmişler
hep yürekleriyle bakarmışlar denize, dağa
uzanırmışlar ay ışığında kumlara
sevdiği ile boylu boyunca yan yana

Devamını Oku
Dilek Özdemir

Sen beni seviyorsun kan bakışlı karanfilim
Düşürmesen de yağmurlarını gözlerinin bulutundan
Kupkuru kalmış yüreğim ıslanıyor sen bakınca
Gözlerinde kan gölleri
Titriyorsun

Devamını Oku