Dilek Şiiri - Özgül Özyılmaz

Bu ne bir dua, ne de beddua
Bu sadece bir DİLEK..

Bu yıl tek bir dileğim var sana
Bu yıl sadece AŞIK ol.
Yan, kavrul, kül ol savrul
Aklın uçsun, kaçsın..
Geceleri uyuma hayale dal, düş kur, dua et,
Tanrı’ya sığın, yardım talep et..
Uyurken, uyanıkken adı hep aklında
Hayali karşında, sesi kulağında,
Çaresizlik ise her bir yanında..
Düş yollara, dolaş avare,
Her şey anlamsız ve manasız çevrende..
Bir onu dile, bir ona yakın olmayı iste ömrünce..

Değişsin bütün önceliklerin,
Aklını kaybet, kendini kaybet,
Bir onunla iken rahat et..
Nereye gidersen onu da taşı aklının kıyısında
Kalabalıklarda yalnız
Yalnızlığında daha bir kimsesiz..
Aklın karışık, yüreğin kafeste,
Ruhun eksik, yüreğin kesik,
Onsuz gittiğin her mekan tatsız
Onsuz geçen her günün rahatsız..

Öyle aşık ol ki, kendine kendin bile hayret et
Tanıma kendini, anlama halini
Garipse! Gülümse! Küfret! Kahret!
Hatta nefret et
Tutkundan, esaretinden, cesaretinden..
Onunla bütün, onsuz yarım
Diyebil ki “yanımda iken her şeye varım! ”

Havada uç, kanatlan, bulutlarda gez
Yüreğinde binlerce kelebek
Damarlarında ateş,
Ruhunda milyonlarca açan çiçek
Kalbinde susturamadığın bir ses
Beyninde içmeden sarhoşluk
Gözünde mutluluktan yaş
Yanıbaşında tek dileğin “AŞK” olsun.

Gülümse herkese.
Pırıltın, ışıltın yayılsın çevrene
Enerjin dolsun taşsın sarılsın tüm evrene
Şükret Tanrı’ya, Dünya’ya,
Meydan oku hayata!
Umut dağıt insanlara, çevir karanlıkları aydınlığa
Tüm sıcaklığı, tüm canlılığı ve bütün gerçekliğiyle
Sahip ol sen herkesin arzuladığına; Gerçek bir AŞK’A..

Unutma! AŞK; aklın bittiği, yüreğinin gittiği yerdedir.
Son bir şey daha;
Bir gün yaşarsan bütün bunları bir arada
Hatırla ki, seni böyle seven biri vardı, bir zamanlar hayatında..
**
Unutmadığm sürece,
unutulmaya da meydan okuyacağım! .

08.01.2002