Dibe vurduğumuz zamanlarda

sessizliğinle çekildim akşamdan
zeytinin burukluğuydu. göğsünden sarkan kolyedeki
senin ömründü damla damla o şiirlere düşen
cilalanmış öykünüşler savururken gördüm ufka

hangi uzaklığı taşıyacaktın gurbetine yalınayak

ne ki
şaşırırcasına seni düşünmek acz içinde
anlıyor beni bu cumartesi bu yakıp kavurduğun ortalık
gölgelerimizde arınmak belki sarnıç iniltisi

çıldırmak eski moda akrep telaşı biraz yasemin huysuzluğu
dudaklarda ıslaklık kokusu sanki tekdüze iki karşı kıyı

ah ağaçtaki oyukta yığıştırdığın pulsuz zarflar
şimdi yoğunluğunu anımsamayan uçurtma

nasıl eğilip bükülüyor duvarlardan akan duman
sen şimdi o salaş odanın talihsizliği içinde yakarışlardasın

kalbimiz uykusu kaçan ud telleri gibi gergin
konusu yok bu avuçlarımızda buruşturduğumuz telmihlerin

yakacaklar bizi bu mahçup bakışlı kınalı şahikalarda
camdan bakarken dizlerimizdeki dermansızlığa ay….