Ne zalımdır mahpushane havası
Çocuklar ağlıyor, ister babası…
Tez gel babam
Tez gel!
Ben uyurken yatağımda
Nazım Hikmet’e
Bulutlara el sallıyordu çocuklar
Gülümsüyorlardı neşeyle
Sonra
Gök karardı, Kaçışmaya başladı
Biz çocuklar
Bir bütünüz
Kin yoktur
Kötülük yoktur
İyilik dolu kalbimizde
Dünya'yı bize bıraksalar
Umutlarla yüklü
Köhne bir sandalla
Açıldım enginlere
Bütün gücümle
Sarıldım küreklere
Dalgalara karşı günlerce
Bugün
Hava çok güzel çocuklar
Karşıda, iki dağın arasında
Parlayan gökkuşağı
Özgürce uçuşan bulutlar
Yemyeşil, ovalar, dağlar
Haydi uçun kuşlar
Sırtınızda taşıyın mutluluğu,
Her bacadan atın içeri...
Haydi toprak
En güzel çiçeklerini sun insanlara...
Koşun çocuklar koşun!
Ak bulutların alından geçelim
Güvercinler uçsun,
Beyaz çiçekler yağsın üstümüze
Koşalım!
Mutlu bir dünya var önümüzde...
Bir görseniz, kedimi...
Adı mı?
Şeyy...Adı yok adsız
Neden derseniz
Çünkü okadar güzel ki
Hiç bir adı ona yakıştıramadık
Her akşam
Ocağın yanında
Oturur ninem
Odunların yanışını seyreder
Bize masallar anlatarak
Oyasını işler...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!