Demirciydi dedem
Kızgın demire şekil verirdi
Yardım ederdim
Körük çekerdim ocağına
Dişlerini sıkarak döverdi demiri
Çekici hızlı hızlı savurarak
Gökyüzünde koşuyorlar
Çocuklar gibi neşeli
Geziyorlar dünyayı
Aşıyorlar denizleri dağları
İyilik taşıyorlar sırtlarında
Ah o çocukluk günlerim
Ne güzeldi, ne güzel
Çocuklarla koşar oynar
Neler de uydururduk
Oyun diye
Boncuk gibi dizerdik
Boyacı çocukların
Omuzlarını kesen
Boya sandıklarında dünyası
Boyanmış kirli elleriyle
Yarınlara taşıyor umutlarını
Bu gece
Bambaşka bir gece
Pırıl Pırıl
Yıldızlarla süslü
Tertemiz bir gökyüzü
İnsanlara neşeyle gülüyor
“Canım Ablama ve kız kardeşime…”
Onlar ki
Ne mücadele verdiler
Savaştılar hakları için
Yürüdüler, elele
Değerli dostum;
-Muzaffer Babataş’a
Maviye hasretmisiniz?
Uzaktan anlayamazsınız! ..
ZeytinadA’dan bakın bi kere
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!