Taştan kelimelerim var benim yorgun ve yıpranmış sayfalar arasında
Metruk binalara benzeyen, bir dağ ağırlığınca
Ve ben kimsesiz çocuklar gibiyim aslında, derin bir yalnızlık ağından
Bir de hezeyanlarla dolu hayalleri, bıraktım ben geride
Kimsesiz çocukların bile bakıp imrenmeyeceği
Fakat şimdi sensizliğin benimle aynı şehirde
Şemsiye yapımcıları
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan
Devamını Oku
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta