Denize yakındır kıtaya uzak olanlar
Bir duman hücresinde çehresi yabandır yaban
Buz tutmuş vicdanı şefkatten sayanlar
Tenleri kutupta bir kalın kabandır kaban
Gel dostum gel duman olalım
Toprakla heyelan olalım
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta