Paşalar gibi
sigaramı tüttürürken
daha on altımda
at koşturacağım sanırdım sokaklarda
koşturdumda yıllarca
ne zamanki vurdular atımı
Ne sonu var öfkemin
nede mazereti
bazen övgüde
bazen yergide
hep ben çıkıyorum karşıma
böyle bir yalnızlık benimkisi
kim söylerdi ona
yaşamının sonlandığını
burnundaki çibanı örten
bir sargı gibi yaşadı
hiç çıkarmadan gururunu üzerinden
geriye en güzel intaharı seçmek kaldığında
Bir iki delilikten
kimseye zarar gelmez
bizimkine delilikte denmez
maksat dostluğumuz pekişsin
ortasındayız kışın
bitmesine ne kaldı di mi
Bir,iki,üç
saçmalamanın yaşımı olurmuş
hep birden düşmüşüz bir kuyuya
dipsiz mi dipsiz
mümkünü yok çıkmanın uzun bir ipsiz
iti,kopuğu şehire dolmuş
Uyku sersemi bir zaman
üzeri bir karış toz kaplı
birikmiş elektrik faturaları
aydınlığa çıkmamıza engel olan
esnerken düşünemez insan
uyku sersemi her sabah
Çocuklar geçer
çıplak ayaklı
kadınlar geçer
kocaman,kızgın kalçalarıyla
sevilmek için yalvara yakara
güzel bir gün
kullanım kılavuzu farklı bir milletiz biz
kullanmayı deniyeni bile şaşırtan
sadece türkçe yazan bir garanti belgemiz var
toplama bir bilgisayarız biz
açma kapama düğmesi
ölüm olan...
Düşünmek korkutuyor beni
insan oğlunun varlık nedenini
yaşama sebebini
neslinin
neden devam etmesi gerektiğinin önemini
kim bunun sorumlusu
Masallarını kaybetmiş iki sevdalının
aşklarını ödünç almışlar
konuştukları
hep gelecek güzel günlermiş aralarında
masal bu ya
oğlan kızdan uzakta
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!