Deniz Pirili Şiirleri - Şair Deniz Pirili

düşen bir bulutun altına kaçsam
rastgele bir ağacı söküp
koynuma alsam
kızım olsa
adını ayşegül koysam
değişsem dursam

Kırık dökük bir evin temelleriyim
ne mümkün beni sevmek
ne mümkün içinde seni sevmek

Gerçekci olun
sonra elinizi cebinize sokun
bir daha gerçekci olun
olabildiğiniz kadar gerçekci olun
düşüp bayılana dek
sonzuza kadar

aynasıyım pek çok şeyin
kendimden başka
bakmasın Yunus kusura

sarhoştum
Beyoğlu'ndaydım
hiçbiriniz orada yoktunuz
İstiklal'in göbeğine devirdiler beni
sene 96 yaş on yedi
filiz gibi delikanlıyım

hafiten yavaştan
kalçayı kıvırarak yana
yaklaştım
koltuğun iki karış uzağındaki
orta sehpaya
kaptığım gibi sigarayla çakmağı

Kızların güzeli
rakının mezesi
şarabın iyisi
biranın köpüğü derken
geçti bir gençlik
ha öttü

bir bardak çocuktum ben
bir şişe hayattan arta kalan

dans ediyorum
ama ne bir afrika dansı
ne twist,ne çaça,ne de salsa
sallanıp,sallanıp
dönüyorum kendi etrafımda
ne müzik var

geceyarıları buraları
bu yakacık semaları
osmanlıcası kıt bu abdülhamit torunları
satarlar satabildiklerini
tekkeniz güzel amma
zaman deliriyor