Deniz, enginliğinin verdiği heybet ile,
Görülmemiş biçimde coştu, taştı, öğündü.
Doğan, pikeler yaptı Deniz'in üzerinde;
Deniz'e hiddet veren vakarıyla göründü.
Deniz, baktı Doğan'a, uzaklaş benden! dedi;
Hayır gelmez kimseye, öyle bedenden! dedi;
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta