Deniz Gece Mavisi Şiirleri - Şair Deniz ...

Sus gönlüm sus
Bende biliyorum özlediğini
Bende biliyorum beklediğini
Bende biliyorum onsuz yaşamak istemediğini
Ama sus lütfen
Kanatma yaralarımı

Suskunluğumdaki sesleri duymayacaksın,
Bilmeyeceksin seni ne kadar sevdiğimi,
Görmeyeceksin içimdeki senleri,
Ben yine suskunluğuma devam edeceğim.
Bazen geceye düşecek feryatların,
Bazen diline dolacak adım,

Özlemek, ölmekten iki harf fazla diyordu haber bültenleri,
Manşet manşet basılıyordu yokluğun iç yakan sessizliği.
Yalnızlık sayfalara sığmıyordu, Gözyaşıyla siliniyordu mürekkep lekeleri.

Adını anmak bile suç sayılıyordu,
Sesini duymak ise mahkûmiyet. Kalbimde yankılanan her hece,

Sahi gerçekten gidiyor musun adam?
Beni böyle yalnız,
Beni böyle bir çare,
Beni böyle gözü yaşlı bırakıp
Gidiyor musun?

Hatırlıyor musun, bir pazar akşamıydı.
Ellerim soğuk, yüreğim buruk...
Deli gibi çalan telefona eşlik ediyordu istemsiz kalp atışlarım.
Korkmuştum, açamamıştım.
Uzun uzun çalınca, bir cesaretle açmıştım. Keşke o telefon hiç çalmasaydı, ben de hiç duymasaydım.

Sorarsanız bana bu hayatta ne öğrendin?
Haddimi bilmeyi öğrendim.
Beni anlamayacak insanların yanında konuşmamayı öğrendim.
Bir de ne olursa olsun insanların beyinlerindekini değiştiremeyeceğimi öğrendim.
O yüzden ben hep sustum.
Susmanın insanı kanattığını öğrendim.

Sustur gözlerini, konuşmasınlar,
Değerse gözlerin gözlerime, kalırım yar.
Sineme çekip hasretini, gidemem yar.
Oysa ne güzel başlamıştı hikayemiz,
Bir düş gibi, sıcak bir gülüş gibi.
Damla damla dolmuştu sevdan hücrelerime.

İçimde avaz avaz öten bülbülün inadına
Erteledim tüm hayallerimi,
Yarınlarım yarinsiz kaldı.
Sustu benimle sarı sabır,
Sustu dilim,
Sustum.

Kafamın içi bir silah, bir sela sesi,
Yüreğimde kimliksiz bir cenaze.
Yüzümü astığım aynalar kırgın,
Dilim ayrılığın ayazında.

Suretsiz yüzler her bir yanda,

E:
HERŞEYİN FARKINDAYIM BİTEN ÖMRÜMLE
O TATLI SÖZLERİN BİTTİĞİ YERDE
GECELERİN SESSİZLİĞİNDE
BİRDE ESEN RÜZGARIN PEŞİNDE
YOKLUĞUNDA HÜZÜNLE