ve en bayat
hamlesini yaparak başladı hayat;
piyon, fil, piyon, at,
veziri çek,
şah mat.
çünkü acemi ve hayatı ıskalamış,
çok kişilikli yalnız bir adamım.
hangi cephemden kuşanacağım sana karşı
bilmiyorum.
yalnızlığın antolojisini tutarım,
yanarım.
gözlerim kireç tutar ağlamaktan.
hiçbir promil
ayıltamaz beni bu sarhoşluktan.
oysa sen bir papatyasın
gözyaşlarından anlaşılır bu sevdanın akıbeti
seviyorsun,
sevmiyorsun,
hiç sevmiyorsun.
üzerimde sanki senin kokun
boğazıma takılmış yüreğim;
bir yıldız mezarlığı.
kederini yüreğime söndürüşün
bense bir balıkçıyım
oltamın ucunda gülüşün
gençtim, geçip gittim
gökyüzüne kaçtı yıldız tortusu toplar
çocukluğum kör olmuş uçurtmasızlıktan.
sen, portakal kahkahalı kadın
hayatımda sigarasından içtiğim
ciğerime çektiğim tek kadın
yunus’un içindeki yunus
martılar öldü sen yokken ve mecburen
tedavülden kaldırıldı okyanus.
sen ise talihim,
mutsuz sonla biten bir masalsın,
yanlışlıkla fosforlanmış
bir kitap cümlesisin.
kendimden başka
yalan söylenecek kimsem kalmamış,
susturucu takmışım
haykırışlarına kalbimin.
Kayıt Tarihi : 11.9.2025 12:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
