Hüznü kurumuş gözyaşlarım demlenir kirpiklerimde
Bulutlu havada buğulu bakışlar
Gözlerim ufka bakar
Karamsar ve kasvetli bir havada
Bulutlardan fallar acar.
Kuşlar uçuşur uzakta
Ümide konacak dallar var
Kollarım açıkken her iki yana
Bu ölü bedenim bir ağaç kadar
Sonsuza uzanan sarp yokuşlarda
Avuçlarımda dilekler çiçekler kadar
Sayarken sac tellerimi çiğ taneleri
Binlerce kelebek uçuşa geçer
Batarken çamura şeffaf kozalar
Bir bereket kokusudur toprağı sarar
Yeşil düzlüklerde kristal damlalar
Güneşe donuk huzmeler sarar
Ve bin ateş böceği aydınlığa doğar
Hüznü kurumuş gözyaşlarım demlenirken kirpiklerimde
Ufuk her zamankinden daha çok parlar
Kayıt Tarihi : 19.2.2018 06:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!