Hayatsız kalmıştım. Birden Dürin
Chopin'in yedi mumaralı valsiyle
balkonda belirdi
cildi çürüyen İstanbul'un üstünden korkulu göz
sonbahar üstüne çöktü. Süsünden öldü şehir
hüznünden oldu. Bir de o gün Şevki bey
biraz çekil kardeşim demesin mi Chopin'e
Her sevincin her kederin
En ölümsüz sevgilerin
Sonsuz denen göklerin
Herşeyin bir sonu varsa
Ayrılıkların da sonu var
Bir gün çıkıp geleceksin
Devamını Oku
En ölümsüz sevgilerin
Sonsuz denen göklerin
Herşeyin bir sonu varsa
Ayrılıkların da sonu var
Bir gün çıkıp geleceksin
keder de sevilir
,bence epeyce zehirli bir keder.
modernizme inat , melankolisiz hüznü bulabilmek istanbulda...
hayatsız kalmıştım..Hayy deyince geçti..
@..
hayatsız kalmıştım..bakınca geçti..
@..
hayatsız kalmıştım
öpünce geçti
@..
BİR ŞAİİR ŞİİRDE YABANCI KÖKENLİ KELİME KULLANIRSA HERKESE AYIP ETMİŞ OLUR
ONA ŞAİR DENMEZ
ben de diyorum,nedendir bu kaşıntı..diyorum diyorum kendi kendime de.. kimselere duyuramıyorum..hayreeet!!
Süsünden ölen keşke sadece İstanbul olsaydı, ben de büyüdüm ama kapitalizmin sinsi mikyasları bırakmıyor ki iki elimizi ve yakamızı biraraya getirelim.
Öööyle neredeyse uçacaklarmış gibi aklı bir karış havada gazmekte gençlerimiz uçak motoru taktırdıkları afilli arabalarıyla caddelerde ve arz-ı endam etmekte kaldırımlarda çıtıpıtı kızlarımız belli yerleri kapalıca sadece...
Hayat buysa, hayatsız kalmayı tercih ediverelim bir çırpıda. Nihayetinde safsatalar sığ olanı sarmalar, koyverirsen kendini 'Modern Post' lara silik 'sen'ler gün gelir dönüp kendisini kargılayıverir mazallah!
İşte böyle. Bence.
Hayatsız kalmıştım aşık olunca geçti
quasimodo
Bu şiir ile ilgili 11 tane yorum bulunmakta