Kimse bilmiyordu tanrısının adını,
Kendisi de biliyor muydu emin değilim.
Belki de inandığı bir tanrı bile yoktu.
Hayatın kendine verdiği patavatsızlıkla öylece dikiliyordu.
Yaşamak onun için bir külfet, bir eziyet.
Doğanın tınıları, yüreğinde pislikleri süzen bir süzgeç.
İnsan sesine tahammülü kalmamış, bu iğreti ondan olsa gerek.
Çok şey var ki, geride kaldı
Dönüş yolları kapalı,
Kara otağ içindeyim;
Yerde de kara bir halı...
Çok şey var ki geride kaldı
Nice sisli-sevgili yüz
Devamını Oku
Dönüş yolları kapalı,
Kara otağ içindeyim;
Yerde de kara bir halı...
Çok şey var ki geride kaldı
Nice sisli-sevgili yüz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta