“Ve bulmak bir delilik, delirmemek için…”
Delilik neydi? Kendi kendine konuşmak! Hezeyanlar! Halüsinasyonlar! Çılgınlık! Bağırma! Saldırganlık! Sahi delilik neydi?
Yoksa bir belediye bankını bir kadına benzetmek ve konuşmak… Konuşmak… Konuşmak mıydı? Mesela kendinden kendine *kerçli kerçli konuşmak! Ve duymak kendini, kendinden…
Denizin eteğinde rujunu yeni tazelemiş bir bank. O bankta martini içmek!
Seziyorum ki kaçacaksın..
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Devamını Oku
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta