Sevmek delilik değil mi?
Bir kere seven deli divane olur.
İkinci bir tekrarı yoktur.
O artık bir sevme ustasıdır,
Sevdi mi insanı deli eder.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Kesin yakın bir ilişki var,
"Çok sevmekle", ya da tutkuyla delilik arasında...
Hele de alışkanlık yapar,
Sürekli bir biçimde sevdiğini arar,
Onunla özdeşleşirse yaşam......
Biraz "günün dışına çıkmalı",
Evet...
Sevgiyi, sevmeyi,
Deliliği dillendirmeli...
Yaşam sürüyor, geride kalanla çünkü...
Tebrikler Önder Kardeşim.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta