Yaprakların intihar ettiği bir vakitte
Sessizce sokulan ayrılık
Havadan önce bıraktı kar soğuğunu
Birbirimizi ısıttığımız koynumuza...
Gül kokusunda solunan nefesler
Kim bilir kaç paket tütün soluyacak
Özlemle geçecek her saniyenin saniyesinde
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta