Değişen Bir Şeyler Var Şiiri - Emin Keven

Değişen Bir Şeyler Var

Benim zamanımda böyle değildi.
Çocuklar çamurdan ev telden araba yapardı.

Bırakın interneti televizyon yoktu.
Doyasıya oynardık ağaçların gölgesinde,
Bayramdan bayrama elbise alırdık
Kırk gün kırk gece sevinirdik bu halimize.

Saygıda kusur etmezdik
Büyüklerimize her zaman güvenirdik.
Bütün evler bizimdi
Ve bütün kadınlar annemizdi.
İstediğimiz evde yemek yer
İstediğimiz evde uyurduk.

Ne kıskançlık vardı ne de aç gözlülük
Ne varsa önümüze koyardı komşumuz
Kendi çocuklarından ayırmazdı bizi
Bulgur da yesek tavuk da yesek beraber yerdik.

Zaman hızla akıp gitti.
Değişen bir şeyler vardı sanki
Kimse kimseye güvenmez olmuş
Kapılar çelikten gönüller mermerden olmuş.

Güvenmek mi? Kime, neden?
İnsanlar nedense çok değişmiş.
Eşyalara göre değer verilir olmuş.
Üstün başın ve telefonun
Arabanın ve evde oturduğun koltuğun
Varsa markası adamsın, sözüm ona!
Adamlık buysa vay halimize tüh halimize!

Uzaklaştıkça manevi değerlerden
Uzaklaşmış insanlık gönüllerden

Emin KEVEN- Mayıs 2013