Değirmen Şiiri - Halit Korkmaz

İki taş;
Altlı üstlü, bu iş biraz karışık,
Aşk mı yaşıyorlar ne-
Birbirine yapışık !
Dönmeyen âşık değil, söyler kendi kendine-
Semâzen ney sesine-
Taşlar da suya âşık !

Dişi taş evi bekler-
Sabit durur yerinde,
Erkek döner dolaşır-
Dişinin üzerinde !
Bu bereketli aşkı âlem seyretmek için-
Yola düşer ahâlî,
Sabahın seherinde !

Arpa, yulaf ve mısır-
Sıra için çekişir,
Acırsın, üzülürsün ezerken başlarını-
Bir keresinde buğday,
Çatmıştı kaşlarını...

Değirmene kim gele nöbetini tam bekler,
Muhabbet iki başta-
Zamanı öğütürler !
Taşların öğüttüğü iki arpa bir buğday;
Muhtaçtır buna alay, muhtaç buna kurultay.