Dede Şiiri - Bekir Dalkıç

O dağları dele dele,
Gide gele, gide gele gurbet ele,
Sırtında taş,
Gözünde yaş taşıdın.
Evine ekmek getirdin.
Ömrünü bitirdin,
Derdini bitiremedin.
Paranı vere vere,
Kimselere yetiremedin dede.

Şeker sakladın sakalında çocuklara.
Omuzlarında taşıdın yüklerini.
Hiç farkedemedin büyüdüklerini.
El üstünde tuta tuta.
Hiç bir yere koyamadın.
Dünyayı sığdırdın yüreğinede,
İki göz odalara sığamadın dede.

Borçlarını öde öde.,
Çile çeke, çile çeke,
Emeğinle geçindin.
Üzerinde eskidi cekedin.
Sağa sola çeke çeke,
Çekiştire çekiştire,
İki yakanı bir araya getiremedin.
Tutuştular kavgaya.
Yetmedi gücün.
Kimseleri yatıştıramadın dede.

Sordum, gitmişsin.
Nereye bilen yok.
Koştum, yetişemedim ardından.
Bir güle güle bile diyemedim.
Meğer kısa bir yürüyüşe çıkmışsın.
Döndüğüne sevindim.
Gidemedin yine değil mi dede.
Bir şey söyledim duyamadın.
Yazdıklarını sile sile unuttun.
Çok kırıldın ama kıyamadın yine değil mi dede.