Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Çok güzel
Unutmaya çalıştıkça hatırlıyor; hatırlamaya çalıştıkça dilinin ucunda geziniyordu! Hayatını önüne koydu, bütün aynaların karşısına geçti; kendini ne de (çok) unuttuğunu gördü! En yakın zamanda (şimdi) kendini kendine çağırdı: “Burda mısınız?!...”
İnsanlıktan ne zaman özür dileyecek bu tüketim üreten çağ? Şimdiki zamanlarımızı duymayalım diye önümüze o kadar çok oyun oyuncak atıyor ki...
Tebrikler
...Ve sizi cesurlara yazalım çünkü şimdinin/ufkun/sonsuzluğun peşindesiniz.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta