İpi kopuk uçurtmasıyım gökyüzünün.
Zifir zindan zamanların ortasında
Düşüyorum.
Krizantem şafak yorgunlukları büyüyor gözlerimde
Temmuz güneşinden kar düşüyor
Üşüyorum.
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.



