Yirmi yedi ocak Raf da doğmuştu,
Bin dokuz yüz yirmi dört de olmuştu,
Bir buçuk yaşın da öksüz kalmıştı,
Rauf Denktaş öldü bu gün yastayız.
İstanbul da, dışta okul bitirdi,
Aydın hanımı da buldu getirdi,
aşkımız bir gün uçup giderse aramızdan sevgilim
sırt çantalı bir duman gibibir melekle çarpışan kelebeğin kanadından dökülen toz
bir çağlayanda sürüklenen bir dal parçası gibi
istemediğimiz yerlere giderse aşkımız sevgilim yalnızca kanatlarına güven
kendi yarattığımız boşluğun ucunda sıkı sıkı tuttuğumuz bir kapı koludur yaşam
ve aşk, en derin kuyumuza düşen keman yürüdüğümüz yollar daralırken
Devamını Oku
sırt çantalı bir duman gibibir melekle çarpışan kelebeğin kanadından dökülen toz
bir çağlayanda sürüklenen bir dal parçası gibi
istemediğimiz yerlere giderse aşkımız sevgilim yalnızca kanatlarına güven
kendi yarattığımız boşluğun ucunda sıkı sıkı tuttuğumuz bir kapı koludur yaşam
ve aşk, en derin kuyumuza düşen keman yürüdüğümüz yollar daralırken
Sayın Rauf DENKTAŞ'a yüce yaradandan rahmet diliyorum, mekanı cennet osun,KKTC ve Türk ulusuna başsağlığı dileklerimizle anlamlı çalışmanızı kutluyorum usta kalem.Saygı,sevgi,selamlarımla.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta