Çürük Şiiri - Furkan Alacalı

Çatısı olmayan bir hayata yıkılan sorumluluk

Ve sorumluluk enkazında beklerken, yüzümüz somurtuk

Kim derdi, alın terimin mezarımı sulayacağı o evde yaşıyordum

İşte, taş olsa çatlayacak derdimi bitiren hazin sonum

Çürümüş insanlığın cihetiyle çöken binalarda

Çürümüş binlerce hayat, onarılmayacak sayısız zayiat

Kederle atan kalbimden şiddetli deprem, taş üstünde taş bırakmamış

On aylık evladım için karalar bağlanmış, kara toprağa yer kalmamış

Sabah namazına saatler kala, usulca gözüme perde indi

Naaşımı kurtaracaklarmış buradan, uğurlama, ikindi vakti

Kırılan fay hattı, müteahhidi borçlu, seni dertli, beni cansız bıraktı

Birbirinden ayrılan nice beton yığını, en azından şu halkı birbirine bağladı