Cuma Soylu Şiirleri - Şair Cuma Soylu

YAZ GÜLÜM BİR TANEM
----------------------------------
Açtı benim için yine o kollarını can
Yağan yağmurdan esen rüzgardan
Yeni açmaktaydı tomurcuk çiçeğin
Benim can ilacımsın sen yaz gülüm

YAZIK OLDU
FAKİR VATANDAŞA
************************
Dürüst olan insan ezilmiş
Hırsıza bak rütbe verilmiş
Neden kırla gibi görünmüş

YÜREK
SIZISINI SENDEN ÖĞRENDİM
--------------------------------------
İlkbaharda derin olurdu uykular
Karlar eriyince bulanık akarsular
Otlatırken doğan körpe kuzular

YOK FAYDA
**************
Yıkılmış benlik bozuldu düzen
Nedir bu kadar insanları üzen
Param yok şehri Âlemi gezem
Dostlarım ağlasa da yok fayda

YİĞİT EMEK DAR ANAM
********************
Fitil pınarıyla bizim köyün arası
Sermaye emek gücü elde orağı
Yaz sıcağında şu temmuz ortası
Yokluğa boyun eğmedi anam

YOK, OLDU KÖY
----------------------
Dünyayı görmek istemiyor
Gerçekleri gören bu gözler
Hak hukuk adalet diyenler
İnan köylüyü soydu yediler

YAŞA TANI SEN BİLİSEN
**********************
İnsandan uzak o yarasa kuşum
Helal pişmemiş ki ekmeğin aşın
Başına yıkılsın şu toprağın taşın
Köşk senin olsun çul bana yeter

ZABİT KARAKUŞ
-------------------------
Bin dokuz yüz kırk dörtte doğdu
Zengin birde yoklukla yoğruldu
Ali rıza amcanın ikinci oğluydu
Ruhun şad olsun zabit karakuş

ZAMAN
*******
Taşlara vurdum belalı başımı
Yoldum tutam, tutam o saçımı
Kimse silemez ki bu gözyaşımı
Gülüm sen gittin gideli buradan

ZEMİNE ZAPIŞMIŞ
*****************
Sevgi bir şefkat ateşini yakana
Bu yüreğim kor ateşler saçana
Kol kanat gerdi o kucak açana
Ayakaltında ben asfalt gibiyim