Coşkun Salar Şiirleri - Şair Coşkun Salar

gitme
kulağına sokuldum

bakışımı
gözlerine taşıdım

Yitmiş geleceğin öyküsü bu
Çekilmiş bulanık su
Dökülmüş mahmuzları anlatan
Taş üstüne taş binen balçıklarda!

Hayret !

Ahh vurur
Başıma dağlar dağlar
Damarlarımda dolaşan tanrım benim.

Acıkır benimde acılarım.
Siyah bir derinin gizleyemediği

Ben şimdi bir zıpkın ağzında
Parıltıyım
Işığı kaybedince sönen...

Birazdan
Biraz

Yemyeşil çimen idim
Hatırla rose!
Boy verdikçe biçildiğimi...
Parmaklarımdan sızan kandır
Bembeyaz sayfalara sürdüğüm
Hava aldıkça kararan

Oda düşünüyordu!!!

Ben elimle duvara sürdüğüm,
Rengi dönmüş resim gibi

Tez kaybolan maziden geliyorum...

Bu;
Bildiğin Tanrının oyunu idi bugün
Düzenli bir bahçeye yerleştirilmiş saksılara benzeyen bulutlar.
Bak! Gör,
de anlat der gibi ensemi dolanan
Ilık nefes...

Dilimin kemiğini kırıyorum!
Zihnim orta yerinde
Örümcek parıltıları
Hani
Güneşi gördükçe uzar
Büyür yüreğim

Aşkının değdiği
Secdeden bahset...
Yeşil yeşil midir!!
Göğe mi yoksa
Vicdana mı değer..!

Sen konuştukça
Dudağının orta yerinde bahar
Ve açınca gözlerini
Nefesini aldığım dünyaya Güneş.

Nargileyin üstünde çınar