Tüketilmiş bir ömrün dökülmüş sıvaları gibiydi yüzü
Ruhunun derinliklerindeki denizlerde korsandı düşler
Bir tutam yalnızlıktı adı, önce saçlarına üşüşürdü gün
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
