Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Çok doğru,aşık olmaya görsün yürek geceler yiter,sanki zaman durmuştur.O zaman uyku nedirki.Ve o durgun zamanın sesliği bir ücra köyün gece sessizliği gibidir.
Muazzez hanım kutluyorum güçlü dizelerinizi ve hikayenize hak veriyorum.Saygı ve selam ile.
Yalnız zamanların hüzün damlaları... Sessiz düşer gecelere... Uyandırmadan düşleri.... Yüreğinize sağlık... Çok güzel... Tebrikler...
Bu şiir ile ilgili 12 tane yorum bulunmakta