Bir çöplükten bahsediyorlarmış, bir çöplükten.
Şehrin ortasında ve yalnız.
Kulak misafiri oldum da istemeden, meğer benmişim o bahsettikleri.
Neden beni kastediyorlar ki sürekli, neden katlediyorlar beni neden?
Kendime bir yer bulmuştum kendi içimde, çok uzun bir tünel kazmıştım, binlerce duygu biriktirmiştim.
Ne dememi bekliyorsunuz, ne demeli bilemedim.
İllede gerek varsa itirafa , evet o çöplük benim.
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta