Bir arkadaş benimle konuşuyor ve yaşamımla ilgileniyordu:
O zaman, bu ölmek demekti...Yıldırımı kalpte duruyordu,
Hapsolmuş bir kasırgadan genç yaşım sarhoştu;
Zira bu arkadaş alaycıydı, gülüyordu.
Üzüntü veren sevmek biliminini o tanımazdı.
Onun tek heyecanı sabırsızlıktı.
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta