Hiç unutamıyorum çocukluk yıllarımın anılarını
Akşamları bahçeden köye dönüşlerimi yorgunca
Tozlu yolların süpürgesi olurdu çıplak ayaklarım
Çocukluk işte ne demeli kıyamazdım pabuçlarıma
Koltukaltımda taşırdım eskimesinler diye
Gün boyunca defalarca tabanlarına bakardım aşındı mı
Arada bir suyla yıkardım onları oyuncak gibi oynardım
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta