Özlediğim o kadar çok şey var ki,sayfalar almaz,saymakla bitmez.
Çocukluğumu Özledim...
Çok sakin bir çocuktum,herkesten utanırdım.Ablam benden dört yaş büyüktü,erkek kardeşim benden üç yaş küçüktü,birinci sınıfa
başladığım sene ablam ilk okulu bitirdi,biz iki küçük kardeş birlikte oynardık,Kardeşimde uysaldı iyi anlaşıyorduk,oynarken düşünce
ağlardı,bende ona eşlik ederdim,onun canı,benimde yüreğim ya-
nıyor du demek ki.O huylarım hala devam ediyor,birisi üzülünce
samimiyim bu konuda en az onun kadar bende üzülürüm.Akşam
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta