çocukluğum oturur gecenin karşı köşesinde
ellerimde döndürülmemiş şimşir topaçlar
uçurulmamış uçurtmalar ve kırık bisikletim
yüzleşemediğim ilk korkuydu geride kalan
yüreğimin tahta perde tutsaklığında
gözlerime tuzlu yaşlar gibi dolar hasretim
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
'çocukluğum oturur gecenin karşı köşesinde ' Çok güzel bir giriş yapmışsınız. Tebrikler, harika şiirdi.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta