Hayatın tozpembe olduğu,
Ayakkabısız, çatlak ayaklarla bile.
Oynardım kuzularla; otlatırken köyümün Yamacında çocukken.
Anlatsam yorulurum güzelliğini çocukluğumun.
Tasasız, kedersiz cıvıl cıvıl bir kalp vardı göğsümde.
Şimdi virane, şimdi harap, şimdi keder dolu bir kalp taşıyorum yine aynı göğsümde.
Saçıma sakalıma aklar düştü daha gençken bunun yüzünden.
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Sevgi dolu yüreğinizi kutluyorum. Dara Dıla(Gönül Ağacı)
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta