ÇOCUKLUĞU ÖZLEDİM
Yaşlandıkça kirlendik günahlarla birlikte,
Kalmadı bu dünyada, insanlıkta, dirlikte,
Gerçekleri gören az, yönetenler körlükte,
Kirlenmemiş o masum, çocukluğu özlerim.
Karnım tok, sırtım da pak, şen ve şakrak yaşardım,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta