çocukların yüzündeki hüznü alın
bir papatya koyun yerine
dağlarda açsın beyazı gülüşlerinin
ilk önce onlar koşsun gelincik tarlalarına
beyaz gülüşleri kırmızıya karışsın
pembe olsun hayallerindeki palyaçonun elleri
bir fırçayla boyasın dünyayı çocuk rengine
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta