Enseye şaklatır, yaman bir sille,
Zamâne çocuğu nedamet bilmez,
Nereye gidersin, sen bu nesille?
Al koru desen de, emanet bilmez.
Be oğlum, sorarım; mektepte idin,
Bakalım hocandan neler öğrendin,
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Gelecek sizin çocuklar diyorsak.Ellerine ne verirsek o gelecek.Yalnışın sorumlusu elbette biz ebeveynleriz. Ne kadar yalnışımız hatamız varsa -onlara aktardığımız-onlarla yeniden hayatın içinde var olacaktır.Güzel bir nesil yetiştirmek arzusu umuduyla- kaleminize sağlık.
Gerçi bizim çocukluğumuzda, gençliğimizde de 'ah bu şimdiki çocuklar/gençler' yakınmaları vardı. Bugünün gençlerini de pek fazla kınamamak gerekir. Üstlerinden iki darbe yemiş bir neslin çocukları. Zaten o darbeler gelecek nesillerde etkisini gösterir daha çok.
Kaleminize sağlık sayın Adaklı...
Bu şiir ile ilgili 12 tane yorum bulunmakta