Yıkıntıların üstünde oturan çocuk şaşkın
Bütün dünyası toz-duman altında kalsa da
O ne olup bittiğinin farkında değil hala
Yüzünde çarpık bir gülümseme ile
Bekliyor ki annesi babası gelsin yanına.
Ama ne gelen var ne giden
İnsanlar durmadan koşturuyorlar sağa sola
Sana koşmak istedim sabrım tükendi
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana
Devamını Oku
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana




Yüzünde çarpık bir gülümseme ile
Bekliyor ki annesi babası gelsin yanına.
Ama ne gelen var ne giden
İnsanlar durmadan koşturuyorlar sağa sola
Çığlık çığlığa.
----Çocukları ve annelerini ağlatan yönetimler zalim ,toplular ise çocuklarıyla mutsuzdur . Yumurtalarını pişirmek için insanlığı ateşe verenler utansın başta Türkiye yönetimi
Bir çocuğun gözünden savaşa bakış ama ne olup bittiğini anlayamadan bakış...şairimizin de dediği gibi eğer o savaşı çıkaranlar bir çocuğa neden savaş çıkarttıklarını anlatabilseler ya da anlatabilecek bir şeyler bulabilseler ve kendilerini o çocuğun yerine koyabilseler işte o zaman belki son bulur savaşlar...
Kaleminize sağlık sayın Canan Onuş... Çok anlamlı ve çok güzeldi...
Bu şiir ile ilgili 12 tane yorum bulunmakta